هنر پلاتيني + هنر ويار

حالا مي فهميد كه ما خبرنگاران آس، هفت سال است كه به چه چيزي گلايه مي كنيم. يوفا (كه ويار هم در آن مشغول به كار است) فعلا برنامه اش اين است كه بارسا برنده شود و به همين علت چاره اي به جز كنار زدن رئال مادريد نبود. حالا تيكي - تاكا تبديل به تيكي - تقلب شده است. مشكل اين است كه همان طور كه مي خواهند كه جام ها را دو دستي تقديمشان كنند، پلاتيني و پروژه مخالفت با دوربيني شدن داوري هايش، هم مي خواهند به جهان اثبات كنند كه پايان عدالت چه معنايي دارد. در شبي كه هيگوائين يك گل عالي و سالم به ثمر رساند تا با توجه به زمان باقي مانده اميد به تيم برگردد، ده بليكر در يك اقدام عجيب خطاي كريستيانو را اعلام كرد (در حالي كه پيكه از پشت هلش داده بود). تا اميد ميليون ها هوادار رئال مادريد را نا اميد كند. مردود كردن اين گل به معناي كتمان يك حقيقت آشكار بود، حقيقت آشكاري كه مي گويد بارسا هر كاري بخواهد مي كند و در اين راه دست هاي زيادي هم از آنها حمايت مي كنند. اين مردود كردن، به مثابه نشان دادن يك قانون جديد در فوتبال جهان از سوي بارسلونا بود: هر جا كه نياز است، تئاتر بازي كنيد! درست است كه بارسلونا بازيكن بزرگي همچون مسي و ده بازيكن ديگر مثل پويول، ژاوي و مسي را دارد اما مطمئنا خودشان وقتي راه رسيدنشان به فينال را آناليز كنند، شرمنده مي شوند.

قانون بارسلونا

براي پدرم تاسف مي خورم كه اكنون هشتاد ساله است و متاسفانه نمي تواند كه فوتبال واقعي و بدون دروغ و كلك را ببيند. بچه هاي كوچك تر هم كم كم عادت كرده اند. براي آنها يقين شده كه دو نوع قانون وجود دارد، يكي براي بارسلونا و ديگري براي بقيه تيمها، پس بهتر است كه قيد رقابت را بزني و روي چيز ديگري تمركز كني. اما حالت نوبت فلورنتينوست كه كمي صدايش را بالا ببرد و به اين وضعيت اعتراض كند. رئال مادريد نبايد به اين شكل باشد، اين درست نيست...

ناكامي برابر تيم يازده نفره

مطمئنا اين بازي ها به گوارديولا فهماند كه يك جاي كار تيمش مي لنگد. پس از چهار الكلاسيكو، بارسا نتوانست كه تيم يازده نفره رئال مادريد را ببرد و تنها زماني كه تعداد بازيكنان رئال كمتر شد دست به كاري زدند. در شب گذشته نيز كه تئاتر بازيكنان بارسلونا تعليق شده بود و كوليناي بزرگ نيز در جايگاه ويژه حضور يافته بود، داور بلژيكي بازيكني را اخراج نكرد. البته او به هر حال يك گل سالم رئال را مردود كرد تا حسن ختام جالبي باشد براي وداعش از قضاوت. مثل اوربو، بوسكا، فريسك، اشتارك و ... نفرات ديگري كه پيش رو هستند. در سال 2006 در مرحله نيمه نهايي هم گل سالم شوجنگو را مردود كردند تا بارسلونا به فينال پاريس برسد و ميلان حذف شود. در فينال برابر آرسنال، اتوو روي يك صحنه افسايد گل تساوي را به ثمر رساند. در واقع دومين قهرماني چمپيونزليگ بارسلونا حاصل حمايت همه جانبه داوري ها بود. سومي هم در سال 2009 به دست اوربويي بدست آمد كه همه هنوز آن قضاوت كذايي از يادشان نرفته است. بعد از ان بود كه بچه هاي كوچك تر با خود پرسيدند: "اين واقعا همان تيمي است كه فوتبالش با عظمت ياد مي شود؟"

تشويق قهرمانانه
1200 هوادار رئال مادريد در نيوكمپ با همه وجود تيم را تشويق كردند. هر چند كه به شدت مورد بي احترامي قرار گرفتند و حتي به آنها آتش هم پرت شد. البته خيلي ها هم نتوانستند بليط پيدا كنند و وارد استاديوم شوند. به هر حال بايد سپاسگزار آنها بود...

آينده سفيد!
بيش از همه به رئال مادريدي بودن خودم افتخار مي كنم. چنين شبهايي ما را قدرتمند تر مي كنند، زنده باد رئال مادريد!